Annemle gece vakti kapıları bekledik,
Dışarıda bir fırtına ıslık çalıyor rüzgar.
Bu ne biçim dünya,ne kötüymüş kaderim,
Şu anda batan gemi değil, ondan daha beterim.
Annemin gözlerinden akıyordu inciler.
O inci ki süzülüp gidiyordu engine.
Düşünceli bedeni ruhu sarhoş duruyor,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
