Bekleyin beni! ! ! Şiiri - Eshabil Kel

Bekleyin beni gelirim bir gün
Sıcak çayların buğusunda
Denizden yeni çıkmış istavrit misali
Bir elimde kuru yaprak,diğerinde güneş

Ay ışığını omzuma alırda gelirim bir gün
Benide bulursunuz elbet en yüce dağlarda
Yüreğimi rüzgara kaptırmış halde
Ay ışığına uzanırım kimi zamanda

Bekleyin beni gelirim bir gün elbet
Bir de bakarsınız ki dostlar kaybolmuş
Izdırap boğmuş o nemli gözleri
Şafağa bakarız dost hayaliyle

Bırakmaz bizi yine de aydınlık günler
Kaç git der bir yaşlı adam
Yüreğini avuçla,gözlerini şafaktan çek

Soğuk bir çay muhabbetine dal dostların hayaliyle
Kapın çalınacak emin ol ki,bu saatte
Son ziyarettir bu,son yakamoza benzeyen
Şavkısı bir yüzüne,birde yüreğine düşer

Yavaş yavaş soğuklaşır ayakların
Son türkü söylenir dillerde
Ardından hiç şehadet etmeyen bu kalb dile gelir
İnanabiliyormusunuz,kabul görülecek mi?

Bekleyin beni gelirim bir gün
Sıcak çayların buğusunda
Denizden yeni çıkmış ay ışığında

06/01/2005 ESHABİL KEL

KAHRAMANMARAŞ
[email protected]