Yorgunluğunu dahi unutup,
Çalıp önünde sabırla beklediğin kapı
Hiç açılmayacak belki...
Üzüntünü ardında bıraktırıp sana umut veren, Tebessüm edince çocukluğuna götüren o güzel çehre,
Bir daha hiç gülmeyecek belki...
Tohumunu geçen seneden ayırıp, mazotunu veresiye aldığın
Aylarca emek ettiğin o mahsul
Kuruyup gidecek belki...
Temeli atılan evin,
Çatısı kurulmadan
Yıkılıp gidecek belki...
Güzel günler mi?
Hiç sanmıyorum ama
Görürüz belki...
Kayıt Tarihi : 4.9.2024 16:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!