Bekleyenler de Geçer Şiiri - İhsan Kurt

Tekin değil bu yollar, bu duraklar,
Yılanlar, çıyanlar, sülükler geçer
Zulmü amir, kini bekçi yapmışlar,
Türlü enstrümanlar, düdükler geçer

Üst geçitlerde ayıp korkuluklar,
Korkuya alışmış sürüler geçer
Yolunmaya hazır kazlar, tavuklar,
Şeytan maske takmış, periler geçer

Artık korkular, korkuya tapmışlar,
Cehalet devrinden putlar geçer
Hep aldatmayı hüner sayanlar,
Gazlı bez, paspaslar, çaputlar geçer

Aşkın sevgiyi tükettiği yerde,
Harcanan, tükenen sevgiler geçer
Sevgiler kirli yollara sapmışlar,
Gözlerinden kirlenen yollar geçer

Kanarak, aldatarak aldanmışlar,
Zamanı harcayarak, gülerek geçer
Bu dünyada yaşayan kimileri,
Yaşadığını da bilerek geçer

Tekin değil bu yollar, bu duraklar,
Uğursuzları, arsızları geçer
Sicim gibi yağmur seni de paklar,
Hayâllerinden ne sevdalar geçer

Sevdalar ki zamanlar ötesinden,
Ferhat’ın dağlarda izleri geçer
Sen bu durakta daha çok beklersin,
Hayatın pembe dizileri geçer

Beklendiğini bilmeden bekleme,
Beklediklerin beklemeden geçer
Uzun ince bir yol olan dünyada,
Duraklarda bekleyenler de geçer

(Temmuz-Ağustos, 2001)