Bekleyen Kabir Şiiri - Merve Acır

Şu an şehirler arası bir yoldayım .

Gittiğim şehir , kabrimi inşa etmiş , varmamı bekliyor

Ayrıldığım şehirde , ben kabirleri yıkıp çıktım .

Bugün sana doğdum , bu gece sende öleceğim.

Neyin beklediğini bile bile ne diye gidersin beşer!

Şaşmak için giderim kaderin yazılanına .

Bilmez miydim böyle olacağını

Ve hatta

Ben değil miydim sürünmektense ölmeyi yeğleyen .

Rüzgar Değirmenleri var karşımda.

Nasıl paralıyorlar rüzgarı .

Nasıl ayırıyorlar her zerresini birbirinden de öyle yeniliyor rüzgar .

Ben bir lodostum ,
Bu gün duruldum.

Sen !

Bülbüle gam düşürmeye beklersin beni .

Ben , güzel göreceğim son şeyi kazımak için hatırıma , gelirim sana .

Şayet ,

Bir daha hiç bir şey güzel görünmeyecek bana .

Ve belki

Bende onlara .

Allah şahittir istemiyor değilim yıkılsın bu yol da ,

Biraz daha benim kal .

Sen hiç öyle hissetmesen de , Ay bilir bunu , Güneş hatta ve hatta yıldızlar .

Allah şahittir istemiyor değilim .

Dağlar önüme bir derin pusu .

Ve ben ona düşeyim .

Ona düşeyim de ,

Düşmeye varamayayım sana .

İsterim , sen elini bulama kana .

Veren alsın hayalini .

Veren alsın nefesimi .

Hava kararacak birazdan .

Ve ben bilirim ki ,

İstemesem de varacağım yanına ,

El mahkum !

Adımı Andığında yanında olmaya and içtim .

Kaderim , ellerinle biçtiğin .

Hamd olsun .