Vakti geldiğinde,
vakitsiz gelmiş gibi sevinecektim.
Beklemenin, ızdırabından kurtulmuş gibi;
ama isyan etmeden,
varlığını hasretle içime çeker gibi...
Gök üstümüze akacak.
Fırtına, üstümüze çökmüş o ağır yükleri,
bir hışımla fırlatıp atacak...
Dualar, gökyüzünü aydınlatacak.
Beklemek, kurtuluşa erecekti.
Biliyorum, ben hep seni bu hayalle bekledim.
Biliyorum, bu hayalle kendimi hep beklettim...
Kayıt Tarihi : 24.12.2011 00:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!