Acilen hemen,çıktık yollara.
Akşam üstü,geldik İstanbul’a.
Haber saldık,hemen sağa,sola.
Biraderin evladı,tutulmuş bir kıza.
Çaldırtmış kalbini, samimi bir hırsıza.
Atacakmış kendisini,köprüden aşağıya.
Arkadaşları onu, bulup hemen getirdiler.
Bu çocuk sanki,kafayı yemiş dediler.
Kıza,babasına,durmadan telefon ettiler.
Nasihatler ettik,çaresizdi zavallı evlat.
Ana ve baba da var, birazda kabahat.
Tekrar,tekrar aradık kızı,kapalı idi hat.
Kaç senedir beklemiş kız,vermiş buna söz.
Elde avuçta olmayınca para,kızı görmez göz.
Sonraları ulaştık kıza,nasihatle yola gelmez.
Oğlan nihayet düzeldi,iki taraf için de çok zor.
Kalbi daima yakan,sanki ateşten kızgın bir kor.
Allah düşürmesin bu yollara,görmeyelim hor.
27.11.2003
İstanbul
Kayıt Tarihi : 30.8.2005 17:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!