Bekleyeceğim Şiiri - Necdet Cemal Ocak

Artık dokunmayın bana, anmak istemiyorum.
Ne dünümü, ne de geçip giden gençliğimi.
Bıktım peşinden koşmaktan, şimdi aramıyorum.
Yorgun dizlerimin üzerinde, dünsüz ve yarınsız bekliyorum.

Ne yazık ki önemi kalmadı, kayıpla dolu dünlerimin.
Hatırlamak istemiyorum, yaşamadım sayıyorum onları.
Yarında yaşamayacağım, önemi de yok geleceğimin.
Şimdiye bakıyor, bekliyorum çökmüşüm üzerine dizlerimin.

Yalnız sizde sormayın bana, nerdeydim şu ana kadar.
Anlamazsınız zaten, tercüme edemem size hislerimi.
Sizde yok ondan, bir yara var içimde hep yakar.
Bu yüzden bekleyeceğim dizlerimin üstünde, mahşere kadar.

8.3.1982/İstanbul