Çamlıca'dan güneş battı
Hayatım ve gönlüm karardı
Gönlümü taşımasını bilemedin elinde
Bilesin gönlünde
Sen kaybettin beni kendi içinde
Ne kaybettiğini bilmeden savurdun
Herşeyi yerden yere
Halbuki ben çok yakındım
İyi görebilseydin
Kalbimde ki en yakın yere
Bana gönderdiğin güller ki asla solmayacak
Zanneder misin senden sonra başka gül olacak
O güller güneşi görmedikce
Benim sana hasretim hep hasret olacak
Ama sen bunu asla görmeyeceksin
Bir görev gibi gülleri verdiğin gün
Güllerin solacağını sanacaksın
Onlar güneşi hiç görmeyecekler ki
O güller hep seni, seni ve güneşi bekleyecekler...
Kayıt Tarihi : 19.4.2004 01:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Herşeyi yerden yere
Halbuki ben çok yakındım
İyi görebilseydin
Kalbimde ki en yakın yere..
Bazen karsimizdakinin görmedigini saniriz ve onun gören gönül gözlerini göremeyiz.. Sakin sizde de öyle olmasin sayin Bingül? Yine derinden düsündüren, ruhunuzun inceligiyle bezenmis mükemmel bir siirinizi okudum..Yürekten tebrikler, sevgilerimle: Samanyolu
.........................görür..!
sevgi ve saygıyla
hasan basri kale
TÜM YORUMLAR (7)