Bekleyeceğim Şiiri - Abdullah Tanrıkulu 2

Kimse bana inanmıyor

Benim seni sevdiğim kadar

Sevmiyor diyorlar

Görmesinler diye

Kuytularda bile ağlıyorum

Beddua olmasın diye

Arkandan sitem bile etmiyorum

Gelmez diyorlar

Seni kandırdı boşuna bekleme diyorlar

Hatta imkansızı bende istiyorlar

Oysa ben hep

Umutla bekliyorum

Yanımda değilsin işte

Onlarda

Kendini haklı sayıyorlar

Gel de kalbime sor

Adını andığım anda bile

Nasıl ilk gün ki gibi

Nasılda çarpıyor

Kimseler beni anlamıyor

Yüreğimin sesine

Kulak vermiyor

Olsun razıyım

Yeter ki sen gel

Ömrümün sonuna dek hep bekleyeceğim

Gözlerim yolunu gözlemekle

Kör olsa bile

Kalbim hani sanmıyorum

Hakkında beslese hile

İnan hep bekleyeceğim

İster bahar olsun

İster güz

İnan sevdiğim hiç fark etmez

İnsanlar beni mutsuz görebilirler

Düşünebilirler

Çok dertli olduğumu

Derdinden öleceğimi zannedebilirler

Olsun sevdiğim

Beklemeye razıyım

Gelmiyeceğini bilsem bile

Bekliyorum

Nasıl bıraktın ya öyleyim

Beni bıraktığın yerde beklemekteyim

Avuçlarımı açmışım

Tanrıdan sadece

Seni dilemekteyim

Sabır etmek zor olsa da

Seni hep bekleyeceğim

zengezur net