Beklettim Geceyi Şiiri - Latif Memiş

Yok oluşunun intikamına yazıldı bu sözler.
Tutkulu yalnızlıkların içine gizlenmiş gülücüklerinin hatırına
Beklettim geceyi
Kelimeleri bir gül goncasına sattım çoktan.
Sensizlik çekişen bir hasret ektim güzün tarlasına.

Ruhunun neşesinde yolculuk etmeyeli
Düdükler ötmeyeli karanlık bir limanın kalabalığında
Dalgalar toprağa hasretle vurmayalı hırçınca,
Beklettim geceyi
Köpürüyor işte sana senden yolculuk hali.

Dağlara dokunmuş kokun çoktan beridir
Divane bir sarsılma zamanında zirveler
Güzelliğine tutulmuş deniz çağırıyor çoktandır fırtınanı,
Gözlerinin beyazında kaybettim yolumu,
Beklettim geceyi

Büyülüyor karanlığı bir sonbahar gülümsemesi
Yanık ot kokusu oluyor açmaya yüz tutmuş papatyanın kaderi
Bekletince geceyi
Rüzgârında yenileniyor zamanın en buruk hali
Taşın öfkesine yenik düşmeden sahibini arayan şehirler

İçimizde yorulmuş yolculuklarımız var kendimize bakan
Islak toprak kokusunu taşır tenin
Yasemin kokulu taze bir çocuk baharı yağıyor üstümüze
Gece bekledikçe
Dokunuyor asası suların tutkusuna

Beklettim her şeyi,
Doldurdum irfan susuşlu hüznün kâsesini.
Neyin imdadına yetişti varlığının kahkahası.
Ne varsa senin için sende sen olan,
Bekledim.