Bekletmeyelim Şiiri - Vedat Koparan

Üzülme yanma diyorsun ya
Senin için
Nasıl üzülmem nasıl yanmam
Hani ver güzel gözlerini gözlerime
Göreyim
Utangaç bir âşık gibi pencerenden
Düşüncelerin sınırsız kelepçesizliğinde
Hep sevin hüzünler uzak olsun

Denizi izlerken düşüneyim
Başını iki yana döndürüp
Rüzgârda savrulsun saçların
İşte öyle bak bir mıh gibi
Kalsın bir bende gözlerin
Gülüşünle ışıldasın an

Düştün mü? Gözlerime düşesin
Ellerin ellerimde olsun
İç sesinde kırılma olsa da
Bırak üzüntüyü kalan sevinçler olsun

—Hep Bir Keşfediş-

Bilinmedik bir dünyada olunca
Kolay değil zorlanırız
Hele ben gece tavukkarasında
Düşerim güzel gözlerine
Nasıl gezinirim bir bilsen
Kaybolurum bilmediğim yerlerde

Bilinmedik hangi sokaktın
Hiç geçmedim mi acaba
O meydana çıkarken
Hangi kavşağında tutulu kalmıştım
Yaşanırken
Bir başınalığın şarkısında
Köşede olan sarı ışık
Geceyi aydınlatırken

Ya o şehirleri güzellemek adına
Dikilen suni görüntülü ağaççıklar
Işıl ışıl süslenen havuz başları
Bir serçe köpek sulağı havuz
Işıklar dans eder içinde
Ah birde balıklı olsa

Birde sen olsan yanımda
Herkes dönüşte
Biz kumrular gibi o bankta
İzlesek gidenleri
Gece sessizliğe bürünürken
Kaçırmasan güzel gözlerini
Kaybolsam utangaç bakışlarında

Hadi uzat elini çekirdek çıtlatalım
Kırılsın gecenin sessizliği
Gözlerini kaçırsan da
Bir ada vapuru ayrılışı
Hiç değilse ellerinden alayım
Gecenin sıcaklığını

Gülüşünden günü çalayım
Sesini sesime katayım
Hani bir nefes bir hayattır
Öperek güne uyanayım

Gece topladı eteklerini
Bizi bekliyor uyku limanı
Bekletmeyelim
Doğacak günü
Gidelim

Bitmedi...

Vedat Koparan 24.07.2006