Bekletmeden Gel Şiiri - Mehmet Aluç

Gözlerim daldı yine gözlerinde, ümit denizinde vuslata
Gözlerim daldı yine gözlerinde,
Sarılmanın engin okyanusunda kollarında sımsıcak sarılmaya
Gözlerim daldı yine gözlerinde,
Sevgi ormanında sarmaşıklarla seninle birlikte yeşermeye
Gözlerim daldı yine gözlerinde
Doğan güneşin ışıkları ile sevgi ile sarılmaya
Gözlerim daldı yine gözlerinde
Vuslatın özgür yelkeninde rüzgârlarda savrulmaya
Gözlerim daldı yine gözlerinde
Kavuşmanın ılık esen saran kucaklayan rüzgârında sarılmaya
Gözlerim daldı yine gözlerinde
Özlemin ve kavuşmanın sımsıcak ıtır kokan ellerinde, el ele tutuşmaya
Gözlerim daldı yine gözlerinde
Krizantem çiçeği kokan nefesinde, bir buse olarak sadakatle öpülmeye
Gözlerim daldı yine gözlerinde
Sevgi seli akan gözlerinin aşk pınarında yüzmeye
Dudaklarında bir damla su içmeye
Öylesine hasret ki, sana ve sevgine, sımsıcak saran kollarına
Bekletmeden gel, sensizlik beni bitirmeden
Yok, olmadan gel.
Sensizlikten virane olan, gönül evim yıkılmadan gel
Ölümün soğuk yüzüne, sensiz sarılmadan gel
Ölümden sonraki, bekleme koridorunda bekleyenimin olması için gel
Bırakma beni yalnızlığın buz tutan koridorunda
Bırakma beni, sevmek için gönlümde yeşeren Frezya çiçeğim solmadan
Gönül Pınarımın kurumadan gel.