Bekletişsiz pencere Şiiri - Şevval Kızıldağ

Gel delinin ömrüne

Beklediğim uzun yolda

Sözlerin yankılanıyor dimağda

Tutmadığın elimin sen boşluğunda

Soğuklar alevleniyor Ankara’da

Öylesi seni beklemede her yer

Çatı katında tozlanmış eski plakta

Adın çalınıyor sen bilmezsin

Güneşle sevişen her gün doğumunda

Dansı tozların kırk yıllık

Ben senin seslerini saklarım

Dinleyemem bir daha

Pencerelerim Bekletiş’siz

Kucağımda kedisiz

Herkesi ben terk etmişim sanki

Bir ben kalmışım gibi dünyada.