Beklesende Şiiri - Bahattin Tonbul

Unutmadım o yüzünü gülüşünü,unutmamda dizimin üstünde büzülüşünü
Şaşırıyorum bazen akşam oldumu sesizlik ve sade rüzgarın esişini
Bekliyorum akşamları pencereden bahçeye bakıyorum gelirsin diye
Bir melek suretinde gezersin uzaktan da olsa görmeden bizi izlemeye

Hiç acımadın bizi öksüz bırakıp buralarda gittin kimbilir nereye
Hiç üzülmedim mi,ben bekliyorum seni pencere benden sıkılmadı
Bende umudumu hiç kaybetmedim bekliyorum bir gün gelirsin diye
Yitirmedim hala yitirmemde beklesem bir elli üç sene daha geçsede

Beklerim seni yıllar aylar zaman denen bütün mefhumlar geçsede
Nefesimin son anına kadar beklerim yeterki söz ver bana evet de
Bu dünyada belkide senin dünyanda fark etmez yeri benim için
Buluşalım da bir kere tekrar gelelimde tutuşalım elele göz göze
23.05.2008
Bahattin Tonbul