Melül melül bakma baca
Arayan vardır seni hala,
Onca gönderdiklerin kara toprağa
Onlarında vardır hatırlayanları daha.
Dönmüyorsa moletlerin yıllarca
Pas tutmuş olsada şavulmanın
Anahtar, çekiç, keskiyi
Senden ayırdıklarındandır.
Bakma şimdilerde ağaç dallarının
Pencerenden bacandan baktığına
Sürgünlerini bırakmışlığını kapıdan
Börtü böcek yuva yaptıysada aldırma.
O lambasını sallayan kim
Baretini fırlatanlar havaya
Geç kalmayı adet edinen ustayı
Bilirim dün gibi hafızanda.
Umutlar üretmişsindir yıllarca
Yeraltında doldurduğun vagonlarla
Üç vardıya gelenin gideninle
Siren seslerin hala kulaklarda.
Bir tanesine verdiği sözü tutamayan kim
Kırmızı patinlerle dönecekti yavrusuna
O son vardıyanın son kazma vuruşunda
Kömür ecel olup üzerlerini doldurmasa.
Onca yaşamışlığını şimdi sen
Bekliyorsundur bir daha yaşamaya
Sahipsiz bırakılan şehrin gibi
Atılmışsın çoktan kenara.
26/09/2007
Muharrem AkmanKayıt Tarihi : 27.9.2007 22:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Üretimine ara verilmiş kömür işletmesi kuyusunun şimdiki haline
Tebriklerimi yolluyorum.
TÜM YORUMLAR (30)