Kime gitsen
kapı yok
duvarlar çatlamış.
Denize gitsen
bağı çözülmüş atlar sanki.
Duruyorsun bir kapı ardında
bağırıyorsun
galiba ben bu işi çözemiyeceğim der gibi.
Suskunluk duman dalgaları
gözlerini geçmişe açıyorsun
bir mavilik yok görünürde.
Bir rüzgar olayım diyorsun
ne ağaç var sallanacak dalları
ne sokak var yolları tozlu.
Bir köşeye kaçıyorsun yavaşça.
İşte ateşleniyor suskunluk o zaman
yangın bir yandan
deniz öte yandan
yandan yandan gelir üstüne tüm yakarcalar
gelir üstüne sevginin pırpırları.
Gel de kızma bu kelebeklere.
26/09/89/t.reis
Ahmet KöseKayıt Tarihi : 18.11.2003 05:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Köse](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/11/18/beklerken-izlerken-sevgiyi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!