Beklerken dile gelen! Şiiri - Mustafa Ci ...

Kaç zaman geçti
Zorlayan anlar kalbimi çok titretti
Ruhum hicranla sendelendi umudum hiç tükenmedi

Demek ki yaşanacaktı
Duygularım ancak seninle anlamlaşacaktı
Belki ömrüm hiç dayanmayacak, aşk hep kokacaktı

Nice canlar görürüm
Yıllardır hasretim hazzı nereden bilirim
Demek ki çileli bir nefesim sabır ile şevk hissederim

Bir gün olsa da dileğim
Seherde perişanlığıma andığım yenilgim
Gecenin serencamında ve anı yalnızlığımla demlerim

Artık ne yar bilirim
Ve ne de sevda harını neyleyim
Ben ayazların nöbetinde bir nefesim aşkı neyle işitirim

Hicran içinde her an
Karanfilin kokusunda saklanan
Umut sağanağında mütemadiyen hıçkırıklar kuşanan can

Anladım ki aşk acı
Lakin umutlar içinde baş tacı
Kalbin sürekli ilacı, müstesna bir sancı ve şevkinde harı

Solgun koridorlar
Hastanede ne kadar var perişanlar
Neme lazımcı soluyanlar, dert ve ızdırabı anlamayanlar

Buna rağmen doktorlar
Hastadan daha ziyade tedaviye ihtiyaçlılar
Aziz olan nefsleri bir çırpıda azarlarlar sonrada bakarlar

Ne acı ve ne de çekilen sancı
Sıkıntı vermiyor bu kadar kalbe ey yabancı
Hemşire kimliğinde dolaşan, doktordan da beter olan bacı

Kaldım yine takatsiz
Varlık içinde hissiz ve kalbi nefessiz
Her yanımı kuştan densiz ve ahenksiz kulağı çınlatır fersiz

Ağzında sakız edepten nakız
Cadde ortasında, sokak arasında salınan arsız
Hayâdan muratsız, edepten maksatsız, kanı ile de ahlaksız