Beklerken Şiiri - Erman Ulusoy

Ufukta güneşin battığı anda
İçime doluyor sonsuz bir hüzün.
Semada oluşan kızıl şafakla
Gözümün önüne geliyor yüzün.

Ayrılık acısı çok büyük elem
Anlamaz halimden kime söylesem.
Yaşanmaz oldu yâr,sensiz bu âlem
Güneşim olmuştun her zaman benim.

Elimde kadehim,yüreğim üzgün
Beklerken seni ben burada hergün.
Döneceksin diye his var içimde
Hatanı anlayıp elbette bir gün.

Erman Ulusoy
Kırklareli