Beklerken... Şiiri - Ulvi Ziya

Çekiliyor her şey özümden bir bir
Ne yaşama şevki kaldı,ne istek...
Belki bu berzahtan rahattır kabir
Dünyâ denen yerden tad almadım pek...

Bahar geldi; gülşen,hozandı bana...
Her mevsim,ebedî hazandı bana...
Geçim derdi kuyu kazandı bana...
Sanki kaderimdi hep acı çekmek...

Her zerremde iyilik ve adâlet...
Besler iken her canlıya merhâmet...
Neden bana inip durdu bu lânet ? ...
Heder olup gitti verdiğim emek...

Yenik düştüm dehrin arenasında...
Metâım yok oldu arastasında...
Nasîbim yok evinde,arsasında...
Kirâdayım dört duvar arasında...
En iyisi bu diyârı terketmek...
Vakte uyup öbür âleme gitmek...