'Merhaba' diyebilmek için çıkılan yollardan,
kucakları dolu dönmek için ümitle bekler yürekler...
O “merhaba”nın son merhaba olmasını isterler
tekrar ayrılmamak için.
Ben hep,
dinlediğim şarkıların sözlerine takılıp kalıyorum.
Ve hiç yazılmamış kelimeler,
hiç kurulmamış cümleler arıyorum
“biz”i anlatmak için.
“Öylesine” yaşamamak için sevgiyi,
özlemenin adını değiştirmek,
hep yanımdaymışsın,
hep aynı şehirdeymişiz gibi
konuşmak istiyorum telefonda...
Uzakta olduğunu unutmak,
kavga etmek istiyorum seninle
sudan bir sebeplerden...
Başbaşa televizyon seyrettiğimizi
düşlemek istiyorum.
Adımı duymak istiyorum sesinden...
Ve zor olanı,
kendimce kolaylaştırmaya çalışıyorum,
beklerken...
(Temmuz 2003)
Dilek KalındemirKayıt Tarihi : 19.7.2005 15:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dilek Kalındemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/19/beklerken-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!