Vazgeçilmiş şiirler gibi,
Kırışmasın yüzün,
Araf’ın diyarında.
Aynam olmuş gözlerin,
Kısılmasın,
Nefretin kapanına.
Köklerin derinlere inmeden
Artmasın yaş halkaların.
Sarmaşıkları besler gibi
Kırılmasın dalların.
Kar yağmış yüreğine sanki,
Poyraza dönmüş yanakların.
Bilmezsin ki ben ne zaman
Lodosa el açtım.
Kayıt Tarihi : 7.11.2025 12:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bağrıma hüzün, ki... yoksun…,
yağmur kuşlarının kanatları altında koşan
nefes nefese kuzuların eve dönüşünde,
anne sevgisiyle öpülen ıslak başlarınca
okşasın o gün görmüş saçlarını, nice
bahar müjdecisi kabayel rüzgarı...,
zamanın aramıza çektiği perdeler,
belki uçuşur güneyden esen kıbleyle
ve duyulur huzur esen avlusunda
ayak seslerimiz yine...,
ki bak gözlerime, gözlerim
kandil kandil kan çanağı,
ah;
TÜM YORUMLAR (1)