Bir nakış gibi işleniyordun yüreğimin derinliklerine
Her geçen gün yeni bir bakışın delip geçiyordu bu ıssız mahzenin içinden
Kalbim bazı anlar yağmur yağan şehrin sokaklarında su birikintilerindeki yansımalarına takılı kalıyordu
Bir gece vaktiydi
Ama gözlerim aşkından görür olmuş bir vaziyette seni düşlüyordum karanlıklar içinde
Dokunsalar ağlayacakmışım gibi bir hüzün çerçevesinde asılı otoportrelerim hepten etrafa saçılmıştı
İnkarımdır merdiven başlıklarına tutuna tutuna çıktığım bu aşkın koridorlarını
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta