Bir nakış gibi işleniyordun yüreğimin derinliklerine
Her geçen gün yeni bir bakışın delip geçiyordu bu ıssız mahzenin içinden
Kalbim bazı anlar yağmur yağan şehrin sokaklarında su birikintilerindeki yansımalarına takılı kalıyordu
Bir gece vaktiydi
Ama gözlerim aşkından görür olmuş bir vaziyette seni düşlüyordum karanlıklar içinde
Dokunsalar ağlayacakmışım gibi bir hüzün çerçevesinde asılı otoportrelerim hepten etrafa saçılmıştı
İnkarımdır merdiven başlıklarına tutuna tutuna çıktığım bu aşkın koridorlarını
Bugün ardıcın altında seni bekledim
nefesim sanki bir yığın hatıranın dipsiz kucağındaydı
Mağaralarda hapsolmuştuk yalnız açan çiçeklerle gün görmeden yetişen sevgilere boğulduk
Bu uzun bekleyiş, ıslaklıklar halinde kaldı avuçlarımda
sen aşkı getirdin kendi hanenden
fakat yeşeremeden yitirdim ellerini ellerimden
Bugün ümit vadeden nadide bir gün
Ve ben her gün sende görünüyorum
İçimde coşkun bir sel yarattın boğazıma kadar aşka batmışım çırpınıyorum
02.08.2021
ayt
Kayıt Tarihi : 24.4.2024 22:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!