Beklemek birisini
bir parkın kuytusunda,
Belki de tam ortasında
serin bir akşamın...
Ya da beklemek ölümü
Hasretle kavuşanlara inat
ölmeyecekmiş gibi yapmak.
Geçen her saniye
Daha çok yaklaşmak ölüme
Daha da çok alışmak
gelmeyişine.
Geçip giden insanlar mı
zaman mı,
bilememek...
Sokak lambaları ve kuru soğuktan
başka yoldaş bilmemektir
Akşam vakti bir parkta
seni beklemek.
Varoluştan ölüme köprüler eklemek
gibiydi
Beklerken dostlarımı dün akşam.
Aklımda yine sen vardın.
Kayıt Tarihi : 14.10.2004 11:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kendi zamanını durdurmaktır kendince..
ölüm anında başlayan sonsuzluk gibi,
ölümü beklercesine sorumsuzluk gibi..
beklemek,
neyi beklediğini biliyorsan,onu beklemektir..
neyi beklediğini bilmiyorsan,sonu beklemektir..
tebrikler..
TÜM YORUMLAR (2)