Beklerim Şiiri - İlhan Dağdeviren 2

Bir köprünün üstünde gökyüzünü seyrederim
Altımdaki nehir akar gider ben seni beklerim
Yıldızlı gökyüzü senin yansıman bilirim
Köprü benim kalan bir taşla seni hep beklerim

İnsanlar üzerime basıp karşıya geçerler
Çok ölümler ve yaşayışlar gördüm
Çok ıslandım yağmurlarla, damlalar gittiler
Bir milim kıpırdadıysam gökyüzüm
Seni hiç haketmemişimdir, insanlar gezerler
Bazen yakıldım bazen kırıldım
Bir milim bile kıpırdamadım sor yıldızlara bilirler
Sessiz kaldım, zamanın geçişini izledim
Karlar örtü, yeryüzü yatağım, bana köprü derler
İlkbahar yağmuruyla yıkandım, görmeyi istedim
Gökyüzüm seni görmeyi bir köprü bekler
Ayazı vurur, öğle güneşini yakardım
Gökyüzüm, sıradan bir köprüyüm ben bilirler
Bilirler ki, ömrüm bitene kadar bekleyeceğim
Gökyüzüm bilmelisin bu köprü seni bekler

Sen seçebilirsin, ben seçemem
Sen gidebilirsin, ben gidemem
Sen ışıksın, ben gölgeyim
Sen gökyüzü, ben köprüyüm

Köprü, dayanıklıdır her şeyi taşır
Gökyüzü, engindir her şeyi tanır
Ben, bir divane her şeyi sana yoran
Sen, yaşamsın beni ayakta tutan
Köprü, gökyüzünü her zaman bekler
Gökyüzü, sessiz çığlıklarımı dinler
Ben bir hayalet, gören ama görülmeyen
Sen yaşamanın yolu, biten ama istenmeyen
Köprü, sessizdir bir fırtına kopar içinde
Gökyüzü, büyüktür binlerce köprü var içinde
Ben, sana bir şey veremem, beklerim
Sen, bana bir şey verme de, beklerim
Hayat bitebilir, kıyamet gelebilir, beklerim
Ben ölebilirim, anılar ölebilir, beklerim
Acım büyük, zaman geçer, beklerim
Yaşlanırım, bir parça taş kalmaz, beklerim
Yağmurlar sel olur, fırtına kopar, beklerim

Senin için yapabileceğim tek şey bu
Seni seviyorum ama yetmeyecek bu
Beni sevmeni bir ömür bekleyeceğim
Bir ömür bitecek, ölümle bekleyeceğim!