Beklerim Şiiri - Mehmet Can Eren

İstanbul'a koşuyorum,
yokluğun her aklıma düştüğünde
var etmek için seni.
Dört bir yanım hatıran...
Yalnız soğuk bırakmıyor o küçük ellerimi.

Seray sokağına gidiyorum.
Duyuyorum sanki
annemin huzur veren sesini.
Derinden geliyor kulağıma...
Hafif soğuk gözyaşım, uzanıyor yanağıma.

Bulamadım...
Seni arıyor hala gözlerim.
Bileklerim kopacak sanki...
Fetva'ya tırmanıyor bir umutla yüreğim.

Süleymaniye,
ezan sesiyle inletiyor sokakları...
Sanki martılar bile
ibadete germiş kanatları...

Boğaza karşı çay içiyorum...
Galata,
şehri koruyan bekçi misali selamlıyor beni.
Göz kırpıyor Haliç:
"Aşıkları görüp üzülmez misin hiç?" der gibi.

Yoruldum...
Eskisi gibi bulamıyorum seni.
Beni unuttuğun için mi çizemiyorum
göz kapaklarıma resmini?

Aşina artık yüzüme semalar...
Uzun uzun dalıyor gözlerim.
Bir garip Mecnun oldum,
Leylamın gelmesini beklerim...