Bir Umut'um vardi, oda sendin!
Ama artik ümidimi kesdiler,
yine bir umut'suz kaldim tek basima.
Cagresiz kivraniyorum köselerde.
Sen yok oldun diye,
gözpinarlarim tükenmez oldu.
Onlar aktikca benim'de ümidim kesiliyor,
ama ufak bir ümit kaldikca,
ben seni beklerim cünkü sen buna degersin!
Kayıt Tarihi : 16.7.2004 02:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!