Beklerim Şiiri - Halil Gürkan

Hasretin kora dönüp alevsiz yandığında,
Yangınıyla avunan bir yâr gibi beklerim.
Anılar sessiz sessiz adını andığında,
Yolcusunu gözleyen diyar gibi beklerim.

Sensizlik kadehiyle yalnızlığı içerim,
Meze yapar hüznümü, hep kendimden geçerim,
Kah sürünürüm yerlerde, kah semada uçarım,
Dağılmayı isteyen efkar gibi beklerim.

Umut yolculuğumda yoldaşımdır hicranın,
O an benim içimde, içindeyim o anın,
Umarken kavuşmayı, tutsağıyım zamanın,
Mahpusluk günlerini sayar gibi beklerim.

Her gece masum mehtap ıslatır gözlerimi,
Yalnızlığım ısıtır üşüyen sözlerimi,
Kül olur duygularım kapatır közlerimi,
Kendimce için için yanar gibi beklerim.

Benliğimde sancımsın, kanayan yaramsın sen,
Okyanuslar içinde yegane karamsın sen,
Bana yazmış seni Hakk yad ele haramsın sen,
Yaz güneşi bekleyen, bahar gibi beklerim.
Gözesinden su uman pınar gibi beklerim.

HALİL GÜRKAN