Beklerim Şiiri - Arda Yiğit

Çehrene çökmüş bu gecenin hüznü,
Görmez gözlerim o üzgün yüzünü.

Gün sönmüş, geçmişin hatırasıyla,
Yanmış bitmek bilmeyen ihtirasıyla.

Beklerim lâkin yoktur bir beklenen,
Gelmez hülyada rüzgarım esmeden!

Geçsin ki beklemekle çocukluğum,
Fark edilmezken alemde yokluğum...

Beklerim, gözden akan damlaları,
Düşen yaprakları, geçen baharı.

Duydum kendimi denizin sesinde,
Bir çok ahenk saklı her zerresinde.

Bende ki bu yokluğun tek ilacı,
Yokluk ile çekmektir çokça acı.

Gönlüm hep bir gemici gibi tektir,
Tek işlevi umut ile beklemektir...

Bekleyiş bitse, rüzgarım görünse!
Bu yokluk artık varlığa bürünse...