İlk öncesine bakıyorumda zaman nasıl geçmiş,
Ama bugün seni beklemek ne kadar zor geldi bana.
Sanki ben prangalar yemiş bir mahküm,
Yaşama ve özgürlüğe ne kadar hasretsem,
İnan sana şu an o kadar hasretim.
Biliyormusun bugün baharın gelişini,
Kuşların cıvıltılarında,yeşeren ağaçlarda değilde,
Hasretinden yazdığım nağmelerde fark ettim.
Meğerse dünyada anlamı olupta,anlayamadığım,
Güzellikleri anlamama tek sebepsin.
Çünkü güzel olan her şeyde sen varsın,
İşte duydunmu beklemek ibadetmiş,
Oysa benim için anlamsız ve hoşlanmadığım bir duyguydu.
Ama şu an seni bekliyorum ve kavuşacağım.
Ve şu an sensiz geçmeyen zamanda,seni ölene kadar,
Gücümün yettiği son yere kadar beklerim,
Çünkü,beklemek birlikte kuracağımız,
Cennetimize bir yol,bir ışık,bir umut demek.
Beklerim;
Çünkü ben seninle cennette olmak istiyorum,
Çünkü ben seni çok seviyorum.
Kayıt Tarihi : 6.6.2010 18:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!