Başucumda nöbet tutuyor hasret
İki ünlem birde hece
Güne düşer hazan yaprakları
Kaldırımda belirmiş ayak izi
Şehrin alacasında kimden umar medet
Hangi anlardayız
Beyaza boyanmış gökyüzünün
Sığ umutların da yitiğiz
Uzansak hasada erecek ellerimiz
Kopup giden yılların peşinden
Sönmeyen bilinçaltı boşluklarında
Yine Beraberiz
Bazen alevinden kıvılcım düşer
Savrulur pencere camlarına
Senli güne başlatır beni
Güneş olup bağrımda
Mutluluğun ezberi yoktur
Kalbimde yanan özleminde
Yaşamın ışığındaysa can
Çekilir dağların ardına
Tükenmeden bekler vuslat
2009...
Sema GüneşKayıt Tarihi : 11.9.2009 12:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!