Bekler Dururum Şiiri - Necla Polat Hasbutcu

Kundaktan kefene, artar bezimiz Ucunu ucuna, ekler dururum Dünya sevgisine, dalar gözümüz Her gece kalbimi, yoklar dururum...

Hor görme kimseyi, bir hevâsı var Her bireyin kendi, bir davası var Dermansız dert yoktur, bir devasi var Diyemem derdimi saklar dururum...

Ömrümü geçirdim, ben de bin ahla Bazen sevap bazen, belki günahla Söyletmesin Rabbim, sonu eyvahla Silerim karayi, aklar dururum...

Günahı sevabı, sizlerin olsun Ayrılık hasreti, hep beni bulsun Sonunda kavuşup, yüzümüz gülsün Gelsin diye o gün, bekler dururum...