BEKLER BENi Şiiri - Binali Kılıç

Senelerim pencere de tükendi
Ben de zannederdim yar bekler beni
Ben ağlarken kendi güldü eyledi
Döküldü yaprağım har bekler beni

Gün yok ki derdime bir dert katmaya
Gözlerime uyku girmez, yatmaya
Her ne zaman niyetlensem gitmeye
Dağlar engel olur, kar bekler beni

Her yerde kendimden üst arıyorum
Dar günde destime dest arıyorum
Bu koca dünyada dost arıyorum
Her yolun üstünde Mar bekler beni

Alem füze yaptı çıktı uzaya
İlim sahrasında ben kaldım yaya
Bu kimdir diyerek baktım aynaya
Saçları ağarmış pir bekler beni

Binali, sen nasihati duymazdın
Bu gafletten uyanmazdın, aymazdın
Yalan dünya metâ-ından doymazdın
İki metre kare yer bekler beni