yılın son günü
dışarıda fırtına
donuyor dünya
yine de devam dönmeye
üşüyor vicdanlar
insanlık yok denecek kadar
ağlıyor yürekler
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta