Beklentiler Şiiri - Muhterem Aslan

Beklentileri kalmasa bile
Beklemeyi bekler insan
Çünkü beklemek yaşamaktır
Beklentiler bittiği zaman
Yok olmak, o zaman yok olmaktır

Bazen de beklenmeyeni bekler
Fırtına öncesi sessizlik gibi
Ne kadar gecikirse o kadar güzel
Bazen de eşsizlik gibi
Farklı olmalı bu ritüel

Mesela çay içmeyi bekler
Ailesiyle, arkadaşlarıyla, akrabalarıyla…
Sıcaklığını muhabbetin ve çayın
Gönülden hisseder birbirine karışmasıyla
Belki sonunda yazın, belki ortasında kışın

Yaz ortasında yağmuru bekler
Açıp kollarını, bakıp gökyüzüne
Bir taraftan koklamak toprağı
Bir taraftan da damlalar çarptıkça gözüne
Usulca açılır kapanır gözkapakları

Saatin bilmem kaç olmasını bekler
Çünkü yatmalı, kalkmalı, çalışmalı…
Mutluluğu aramalı bıkmadan
Belki de zamana takılı kalmamalı
Aşmaya çalışmalı saate bakmadan

Çocuğunu, torununu kucağına almayı bekler
Gözlerinin içine bakmayı
Görmeyi orada sonsuzluğu
Ve bekler kalkmamacasına yatmayı
Beklememek için açlığı susuzluğu