Beklentiler Şiiri - Muharrem Güney

Hayat beklentiler üzerine kuruludur.
Senin ve başlarının senden beklentileri,
Büyüyünce şöyle olsa böyle olsa diye iki kişinin eline doğarsın.
O iki kişinin beklentileriyle hayata başlarsın.
Daha kendini doğru düzgün dünyayı hiç tanımazsın.
Onlar kurmaya başlarlar:
Mutlu, sosyal, başarılı, sportif, fiziği düzgün,
Bir oyun gibidir beklenti seviyesi.
İlkokulda isterler başarılı olsun dersleri.
Orta okulda başarılı olsun dersleri; ama yetmez olsun çevresi.
Gezip tozmak derslerle ters orantılıdır.
Bekleyenler bunun farkında mıdır?
Arkadaş denen insanlar deniz kumu gibidir.
Çoğu dönemliktir.
Dönem biter; elinden akıp gider.
Liseye gelirsin.
Beklenti ders odaklıdır.
Başarılı olsun dersleri.
Önemli değil gerisi.
Lise de biter.
Beklentiler, hayaller en üst seviyededir.
Girersin bir üniversitenin bir bölümüne.
Oku bakalım derler.
Hayal kurarlar hayali sevenler.
Üniversite bittiği gün hayalperestler göklerdedir.
Şu olur; bu olur;
Onlar için hayallerin sınırı yoktur.
Sonra beklentileri olup uçanlar,
Yavaş yavaş inerler yere doğru.
Sen yerdeyken onlar gökteyken,
Atmaya başlarlar o bildik, bitmeyen manevi mermilerini.
Aksatmazlar: “ Hiç istediğim gibi olmadın! “ demeyi.
Sen yerde,
Biraz daha yaralı atılan her mermiyle,
Ve gün gelir gidersin bu dünyadan.
Muhtemelen beklentileri tam karşılayamadan.
Beklentiler aileden, okuldan, işten, eşten,
Hayat da beklediğin gibi çıkmaz ya.
Hayaller de taşınır öbür tarafa.
Beklentiler olur senin beklentilerin dair öbür tarafa.