hevesnen başlasada yolculuk
vurgunlara denk geldi yolumuz
neyi bekledik neleri bulduk
sonunda üzülen hep biz olduk
beklenti hayal umut neydi ki
insanın bir tesellisimiydi
yoksa sade bir bekleyişmiydi
olmayacağını bile bile
acıların en büyüğü sözle
varsın yansın gönül ince ince
utanır belki vakti gelince
aynısını kendi hissedince
Kayıt Tarihi : 15.7.2011 11:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!