Bana bakma,
Anlamsızca kaybediyorum kendimi bazen
Çaresizlik okyanusunda bir damla oluveriyorum mesela
Ya da kaybedişler ülkesinde buluyorum kendimi bir yol kenarında
"Ve" kelimesiyle bitmez cümlelerim
Ben yalnızca yalnızsız bir yalnızlar kayboluşunda kaybettiklerine nazır bir yalnızlıkta ölüyorum
Ama gülümsüyor gözlerin,
Bana bakma,
Anlamsızca kaybediyorum kendimi bazen
Yahut kelimesiz kalıyorum bir gece vakti,
Düşlerim gözlerinin hapsinde
Sessiz sedasız nefes alışverişlerime bir yenisini ekliyorum
Ama hala gülümsüyor gözlerin.
Bana bakma,
Anlamsızca kaybediyorum kendimi bazen
Tümcelerin arasında biçarenin hüzünlü serzenişleri kadar keder yüklü şiirsellerine karşı satırsız kalan ben
Şimdilik gülmek için alıyorum nefesimi
Ama hala gülümsüyor gözlerin,
Bir yol üstü bekleme salonunda...
20 EYLÜL 2016
DOĞUBAYAZIT/AĞRI
Kayıt Tarihi : 20.9.2016 04:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!