Gençti,fevriydi,kızardı,kızdırırdı,
Ardından gönül alıp kalplerimizi coştururdu,
Nedendir bilmiyorum,gönlüm sevgisiyle kaplıydı,
Ayrılık anı geldiğinde gözlerim yine doluyordu.
Vefa alınmaz,satılmaz,devredilip atılmaz,
İnsan bunu yaşarken anlar,göstermelik asla olmaz,
Ne para,mal,mülk,nede etiket fayda eder,
Varolunca insana,sevgi, dostluk, kardeşlikten zarar gelmez.
İki ayrı bedende yaşayan bir ruh misali,
Sevgiyi,dostluğu beraber yaşadığımız günleri,
Akşam çocuklar gibi şakalaşıp güreştiklerimizi,
Unutamam çaresizlikten ağladığım günlerimi.
Her yerde,her mekanda ikimizi birlikte görenlere,
Sanki inat yaparmış gibi huzurumuzu bozmak isteyenlere,
Sevgi,kardeşlik,dostluk sunduğumuz o güzel günlere,
Hasret kaldık özlemle o geri dönülmez maziye.
Kayıt Tarihi : 7.6.2005 20:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alaeddin İkican](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/06/07/beklenti-25.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!