Beklenti Şiiri - Mustafa Kaynak 3

Sınamakta inançlar.
Geceler masum değil, gündüzler çırılçıplak.
Yarınlar bugünlerden gebe.
Her gün batıp gitmekte umutlar, güneşle beraber.
Yine de beklenmekte bazı şeyler.
Açılmakta gökyüzüne eller.
Tembeller, utangaçlar ve beceriksizler en öndeler.
Ellerinde deliller, bir yerlere seslenmekteler.
Gördüklerim, işittiklerim, hissettiklerim.
Kendini açığa vuran planlı gözler.
Bir dayanağı olmayan tenakuzlu sözler,
avare bedenlere hükmettiler.
O son karanlığın ardındaki şafak, işte o zaman
kandırıldı zihinler, ya da kanmak istedi bazı hisler.
Günlere anlam yükleyenler,
güneşle beraber hareket ettiler.
İşte onlara denildi avareler.
Avare bedenler, nedenler yüzünden tükendiler.
Nedenler hep bir nedenler doğurdu.
Nedensizce hisleriyle seyrettiler.