Bana beklentimi sorar durursun;
Bulutsuz havadan yağmur beklerim.
Neredeyim bilsen beni vurursun;
Taksim Meydanı’nda vapur beklerim.
Yapmak istiyorum bir koca yapı,
Her yöne pencere, her yöne kapı.
Elimi patlattı küreğin sapı;
Susuz kum kararım; çamur beklerim.
Sağdan sola saydım tam sekiz canız,
Karnımız doyacak biz de insanız…
On seneyi geçti tarlamız anız;
Un yoktur, teknede hamur beklerim.
Biri öğüt verse asla duymazdım,
Bindebir’im böyle azdıkça azdım,
“Bizi doyur” diye dilekçe yazdım;
Yüce Yaradan’dan “olur” beklerim.
Ozan Bindebir
Kayıt Tarihi : 29.11.2022 11:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hiç mücadele etmeden, çaba göstermeden beklenti içinde olanlara yazdım.
![Ozan Bindebir](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/29/beklenti-144.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!