Beklenti Şiiri - Bülent Kaymaz

Her şey yeniden başlasa...
Sabahın güneşi tekrar aydınlatsa gönlümün karanlığını....
Dökülen eylül yapraklarını,
Tekrar boyasak yeşile taze ellerimizle...
Aynalar yine dostumuz olsa...
Buluversek yitik çocukluğumuzu ömür sandığımızda...
Bir masal,
Ya da rüyaysa hayat...
Mutlu sonla biteni seçip kader kitabımızın..
Bitirsek son sayfasını...

Rengi yok artık hayatın,
Sarardı kalan son umutlar,
Çok eskiden maviydi hayat
Gençtim, güzeldim, mutlu da sayılırdım
Eskidi aynalarda yüzüm,
Elde kalan küçük kuşlar değil artık,
Avuçlarıma sığmayan hüzün,
Hayatımı boyamak istedim,
Hep kendi rengine,
Mavi kalsın
Yeşillensin istedim.
Önce yaşam soldu,
Sarardı sevincim,
Yalnızlık çaldı kapıyı,
Gece karanlığına büründü hayat,
Anladım çok sonra, hayat denen bir renk,
İnsan, kalıyor geride hep tek renk.