Beklenmeyen Konuk Şiiri - Reşat Karabağ

Haziran akşamında
Penceremin camına vuran yağmur damlası
Sanki bana haykırıyorsun.
Bilmem, yalnızlığımı nereden biliyorsun?
Gelip geceme giriyor…
Küçücük bir damlayken
Çağlayan olup, benim gözlerime iniyorsun…

Belli ki;
Bu geceyi birlikte paylaşacağız
Geçmişe birlikte gideceğiz hoyratça…
Seninle yeniden hissedeceğim,
Anamdan ilk ayrılığımın
Gözlerimizde bıraktığı ıslaklığı…

Bak yine geldin…
Ey! Gecemin beklenmeyen konuğu
Ne “çekil git başımdan” diyebiliyorum
Ne de, “ne iyi ettin de geldin…”
Aklımı başımdan aldın sana kızamıyorum…

Ey beklenmeyen konuğum,
Haziran ayında gecelere isyankâr yağmur
Hüzünlerimin izdüşümü olduğun da oldu
Sevinçlerime yoldaş olduğun da…
Bu gece, gel seninle anlaşalım;
Ben anılarımla kalayım
Sen var git başka diyarlara
Bir garip ozandan
Yağmurlarca selam söyle oralara.

Reşat Karabağ