Kim kopardı seni en güzel en renkli düşlerinden söyle kim kırdı o kalbini bin yerinden
Aşk mı yakan cayır cayır içini böyle yoksa aşksızlık mı seni gün be gün yiyip bitiren
Dem bu dem kalk hadi vakit gitme vakti bu yerden tut elimden gel peşimden iş işten geçmeden
En sıcak mevsimde bile açamaz çiçeklerin belli ki toprağını sevememişsin hiç sen
Rastlamak ne güzel şeymiş ama böyle bu zamanda sende ki gibi aşkın en temiz haline
İz bırakır ya her dokunuş kalpte sen bir değ bir daha silinmez izlerin bin yıl kalır kalpte
Masmavi bir gök üstümüzde önümüzde upuzun yollar basıp gideriz yepyeni düşlere
Biz yazarız biz bozarız kaderi ellerimizle arkamızda bırakırız herşeyi öyle
Eskidi çoktan geride kaldı o hüzünler üzülme bak bu yaraların da hepsi geçecek
Ne iyi ettin de geldin kalbime bu beklenmedik ziyaret ikimize de iyi gelecek
İçimize ne baharlar gelir daha hiç korkma yeniden açar içimizde solan her çiçek
Mümkünse gelip koparsınlar seni benden öyle bir kök saldın ki içime kim nasıl sökecek
Kayıt Tarihi : 4.12.2021 20:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!