Beklenmedik Veda Şiiri - Hamza Kaplan

Benim bir dostum vardı
Duydum ki birden ölmüş
O gece, her yer kardı
Etrafı hüzne bölmüş

Birdenbire irkildim
Anlayamadım önce
Sağa, sola, bildirdim
Kış günü, kefen ince

Saat, gece on iki
Uykusuz geçer zaman
Eş, dost, şu, bu, beriki
Ağlarlar, aman aman

Önce perdeler kalkmış
Ayaklar, sanki bir buz
Vücuttan, terler akmış
Saniyeler, olmuş ruz

Kalp atışı yavaşlar
Bilinmez ızdıraplar
Can, çekişmeye başlar
Ve sonra, zor hesaplar

Gecenin sonu, sabah
Minarelerde sala
Etraftan sesler; ’’vah,vah’’
Ölüm nur, yahut bela

Vakit geçmek bilmiyor
Böyle nöbet başında
Beklenenler gelmiyor
O musalla taşında

Konuşsa konuşamaz
Daracık tabutunda
Mesafeler aşamaz
Yüce Allah katında

Mezara götürdüler
Başları üzerinde
Üste toprak ördüler
Koydular, öyle inde

Herkes bırakıp gitti
Bir müddet öyle kaldım
Hayat sahnesi bitti
Nice ibretler aldım.

2 Nisan Salı 2013