Beklenmedik Sonun Şiiri

Halbuki özlenmiştin
Bekliyorduk her zaman gelişini
Özlemiştik
Adımların ağırdı
Çocukluğumdun.
Gri bir Ankara sabahıydı
Simsiyah bir toprakta aynı hatıra gizliydi
Gök gri güneş sarı toprak siyah
Sen beyaza yakın.

Halbuki özlenmiştin
Bekliyorduk her zaman gelişini
Küçücük bir anıydın
Ellerin nasırlı
Gri apartmanlar şehrinin
En beyaz insanıydın
Yürüyüşün ağırdı
Ufacık bir üzüntü bile yoktu
Yorgun bedeninde
Gülmek de yakışırdı sana
Kızmak da...

Halbuki özlenmiştin
Beklemiyorduk gidişini
Ne acımasızdı hayat
Çocukluğumu aldı götürdü
Senden kalan
Bir sokakta gizlenmiş tatlı bir gülümseme vardı sadece
Bir sokak seni anlatıyordu
Sen de o sokağı
Özlendin özledik özledin
Özlenmişliğine özlem kattı gidişin
Bir beyaza siyah kattın işte
Her yer gri gibi
Halbuki özlenmiştin
Zamansızdı her gidişin
Dönüşü olmayan bir gidiştin
Ya da bizi de bekliyorsun.
Gitmemizi de...
BÜYÜKBABAMA
14 TEMMUZ 2013 -İZMİR