Bekleniyorsun Sen Şiiri - Manoli Aksiyotis

Uzaktan gelen sesler doluyordu kulağıma
Gecedeydim;
Beklemekteydim gün ışığını
Kim bilir vardı ya suskun bir gece vakti
Açılan telefonda,
sesin olurdu kulaklarımda...
Öfkelenmiştim,
Buzdan kaleler yapmıştım;
Hafsolmuştum sevdana...
Gizlemeye çalıştıkça susuyordu yüreğim
Sustukça cığlıklar yankılanıyordu dört duvarda.

Her zamankinden yalnızdım...
Öfke büyüttü beni,
Öfkeye sel dedim....

Koşup gelmeliydin bana
Hoş kokulu bir çitlenbik sabahında;
Eteklerin pırpır ederdi.
Bilirim.
sessizce beklerdim seni...

Bırakıp gittin oysa beni kente;
Kent yiyip bitirebilirdi oysa beni;
Bende kenti;
Kendime bitti diye hissettirebilirdim........