Bekleniyorsun Şiiri - Ayhan Selçuk

Yollara çıkıyorum ansızın
Hangi sokak hangi mahalle senden iz taşımıyor
Bilinmez bir yer aşına olmadığın bir yüz
İşte karşımdayım ezelden tanıdığın

Başını çeviriyorsun sağa sola
Rüzgâra şarkılar söyletiyor saçların
Ve bakışların canlar almaya kararlı
O an gözlerinin limanına sevgim demirliyor

Bir an yoldan geçen çocuk oluyorum gözlerinde
Masum üşümüş yorgun bir çocuk
O alıyor ellerinden korkularını
Emrine veriyorsun şaşkınlığını

Tanıyorsun diyorum beni
Ben senim sende benden ziyade
Kahır dolu sayfalarımın güleç yüzü
Kara gecelerimin ışığı olan mehtap

Korkuyorsun ürkek ürkek bakıyorsun
Kör gözlerimde anlam arıyorsun
Bir ipucu bari bir tanıdık söz
Nasıl anlatabilirsin bunca şeyi sözcüksüz

Yine susuyorum, bütün konuşanlara sitem gibi
Durgun sular gibiyim dağlardan kopup gelen sellere inat
Yollar mesafeler aşmış bir derviş edasıyla
Aşkına sığınıyorum sevgi sözcükleri olmadan

Olmaz olamaz diyorsun bir an
Nerden geldin parıltılı simyacılar ülkesine
Nasıl buldun beni, bu ülkenin prensesini
Kim yol gösterdi sana, kim, hangi ötelerin habercisi

Sıra bende konuşmanın, usulca bakıyorum
Anlamını biliyorsun bence hepsinin
Aslına dönmeye, can’a davet etmeye geldim
Ömrünce unutturulmak istenen benliğine

Binlerce can verildi uğruna bu şimalin
Her göz şafak beklemekte karanlıktan bizar
Laleler güller küsmüş bahçıvan kırılgan
Sahte yüzler karanlık gölgeler üstünde

Uzat diyorum ellerini uzat vakit bitmek üzere
Yol uzun yol ırak yollar senle biter ancak
Dikenlere batmaz ayakların siyahı söndürür bakışların
Geçtiğin her yere gül can verdiği kokunu bırakırsın

Yürüyoruz yürütüyorsun beni de peşin sıra
Bütün ülkeleri geziyoruz bir anda soluksuz sanki
Bekleniyordun demiştim bekleniyordun asırlardır
Kâinatın devr-i çilesi bitmek üzere artık

Ve çocuklara fakire yoksula yol bilen zengine
Sevgiye susamış merhametsizlere çocuk döven babalara
Yol bilmez dervişe kan gören şeytana
Adını söylüyorum artık ellerimden tuttuğunda beri
Ağına fısıldadım

Adın mı?
Adını
Doğan çocukların kulağına fısıldadım
Söyledim utanmadım haykırdım
Bütün kâinat biliyor artık
Senin adın, senin adın
Kurumuş toprağın yüzüne gelen bahar