Bu kaçıncı yenilgi artık sayamadığım.
Hep bir beklenti ve hüsran...
Ne zaman olacak dediğim hayaller,
Terkettiler beni birer birer.
Artık beklenilesi gelmezse beklememek lazımmış.
Beklenilen bir yığın hayal kırıklığıyla bir rüzgar esintisiyle yüreğimden, kalbimden geçiyor.
Bu can, bu kalp ise çok kudretli...
Kaç dayanılmaz sancıya göğüs gerdi.
Çarpıştı hepsiyle birer ikişer
Belki yorgun, belki bıkkın, belki asi
Hiçbirinde yılmadı bu kalp
Ama bu son felaket
Nasıl bir alamet!
Bir acı süzüldü beynimden
Yüreğimin deryasına dökülen zehirli bir mürekkep gibi
Zehri yaşamak için geç olmasa da ölümün soluğuna alışkanlık etti.
Ruhumun acısı zorladı tüm maddiyatı
Üzerimde yarı bir ölünün hissiyatı
Gidip de dönemeyen mutlulukların ütopyası!
Sarmaşıklarına al beni, sımsıkı sarmalasın
hiç ayrılmayacakmışcasına
Vücudum heyecandan kurusun
hiçbir şey düşünemeyeyim...
Abdulkerim erkek
Abdulkerim ErkekKayıt Tarihi : 7.8.2011 14:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!